زندگی دوگانۀ بئاتریس شمال

تاریخ نمی‌دانم، حتی تاریخ معاصر. شخصیت‌هایی را که تصور می‌کنید هر کسی می‌داند چه کاره بوده‌اند و چه‌ها کرده‌اند نمی شناسم. مثلاً تا قبل از این‌که مستند قطب‌زاده را ببینم فقط این اسم را شنیده بودم و چیز بیشتری ازش نمی‌دانستم. از تاریخ هنر هم سر در نمی‌آورم. موسیقی را نمی‌فهمم، از بعضی ترانه‌ها و چند تایی از قطعات موسیقی کلاسیک لذت می‌برم اما حتی نمی‌دانم آهنگساز آن قطعات کیست. علاقۀ زیادی به دنبال کردن آثار یک هنرمند ندارم، چه موسیقی‌دان، چه نویسنده، چه فیلمساز، ... . در رشتۀ تحصیلی خودم هم فرد ممتازی نیستم، مثلاً تئوری‌های مطالعات فرهنگی را خوانده‌ام اما اگر ازم بپرسید کدام به کدام است نکتۀ کاربردی‌ای به نظرم نمی‌رسد، حتی نمی‌توانم تعریفی از آن‌ها به دست دهم. سر یکی از کلاس‌ها استاد پرسید ساختارگرایی با نظریات چه کسی شکل گرفت و فردینان دو سوسور را به خاطر نمی‌آوردم چون اساساً نمی‌دانستم که دقیقاً این فرد چه نظریاتی داشته و اصلاً ساختارگرایی چه هست. در توئیتر، نقل قولی از بکت را که نمی‌دانم کجا دیده بودم و جایی ذخیره کرده بودم، برای شخصی فرستادم. تشکر کرد و گفت این کتاب بکت را نخو...

مانوئل را هم اولین بار در کافه کافکا دیدم. نسبتاً خلوت بود و آن گوشۀ دنجی که نیمکت نیم‌دایره‌ای داشت و می‌شد نزدیک هم نشست آزاد بود و ما سریع نشستیم. هر دو نوشیدنی گرم سفارش دادیم، من شکلات داغ و او قهوه‌ای ملایم. مضطرب بود، کلاهش را برنداشته بود و از سر و رویش عرق می‌ریخت. گفتم نزدیک‌تر بنشین، صورتش را لمس کردم و گفتم خیلی عرق کرده‌ای، کلاهت را بردار، اینجا گرم است و هوا دَم دارد. حرف‌های معمول آشنایی را زدیم. از درس و دانشگاه و کار و زندگی. نمی‌دانم به کجا رسیدیم که من دستم را دورش حلقه کرده بودم و او صورتش را نزدیک آورد، دستش را دور شانه‌ام انداخت و لب‌های همدیگر را بوسیدیم. قطعاً لذت‌بخش بود اما از آن بوسیدن‌های پر شور و حرارت نبود. برای قدم زدن از کافه بیرون زدیم و مانوئل پیشنهاد داد به خانه‌اش برویم. آن موقع دنبال کار می‌گشت و می‌گفت مادرش برای اجاره‌خانه کمکش می‌کند. رسیدیم و بوس و بغل را ادامه دادیم و دو سه بار پشت سر هم سکس کردیم. جوان و قوی و شهوتی بود. تن مرمر قشنگی داشت هرچند روی شانه‌هایش جوش زده بود. گردن بلندش، شکل بازوها، ساق دستش که گاهی رگ‌هایش برجسته می‌شد، س...